Yeusvi Flores: De zaak van de “Slapende Prins” en het belang van onze wil

Het recente overlijden van de Saoedische prins Al-Waleed Bin Khalid Al Saud, wereldwijd bekend als de “Slapende Prins”, schokte miljoenen mensen.

In 2005 liep Al-Waleed een ernstig hoofdletsel op, waardoor hij in een permanente vegetatieve toestand bleef. Bijna 20 jaar lang hield zijn familie hem aan de beademing, in de hoop dat hij ooit zou ontwaken. Gedurende die tijd deelden ze video's van kleine bewegingen, die werden geïnterpreteerd als tekenen van hoop.

Haar verhaal nodigt ons uit om een diepgaande analyse te maken en een debat te voeren over het langdurig gebruik van levensondersteuning en, vooral, over de noodzaak om te praten over richtlijnen.

Onder levensondersteuning vallen alle medische maatregelen die worden gebruikt om de vitale functies van een persoon kunstmatig in stand te houden: mechanische beademing, kunstmatige hydratatie en voeding, medicijnen om de bloeddruk op peil te houden, enzovoort.

Deze ingrepen kunnen levens redden, maar ze kunnen het lijden ook onnodig verlengen wanneer herstel medisch onmogelijk of zeer onwaarschijnlijk is. Hierbij spelen fundamentele concepten zoals de proportionaliteit van behandelingen en het recht op een waardige dood een rol.

Richtlijn voor de toekomst

Sinds 2008 kent Mexico de Wet op de Richtlijnen voor Gevangeniswezen, die in verschillende staten van kracht is (waaronder Yucatán). Deze wet erkent het recht van elke volwassene om vrij, geïnformeerd en schriftelijk te beslissen welke behandeling hij of zij wel of niet wenst te ontvangen als hij of zij aan een terminale ziekte lijdt of onomkeerbaar bewusteloos raakt.

Via dit juridische document, of in een testament, kunnen we aangeven of we levensondersteuning willen, of we reanimatie willen, en waar we een vertrouwenspersoon kunnen aanwijzen die beslissingen voor ons kan nemen als onze toestand ons dat verhindert. Dit document is juridisch geldig om artsen te begeleiden en de wensen van de patiënt te beschermen.

Als artsen is het onze missie om voor het leven te zorgen, maar ook om de dood met waardigheid te begeleiden. Het gaat niet om 'opgeven', maar om erkennen wanneer een behandeling niet langer effectief is en disproportioneel of zelfs pijnlijk wordt.

De zaak van de "Slapende Prins" moet niet met een oordeel worden bekeken, maar eerder als een kans om de dialoog binnen het gezin en de maatschappij te openen. Elke cultuur, elk gezin en elk individu heeft andere overtuigingen, maar ze delen allemaal één waarheid: we verdienen het om te bepalen hoe we behandeld willen worden tot het einde.

Ik raad u aan om u te verdiepen in de Wet op de Richtlijnen voor Gezinszaken en om met uw familie in gesprek te gaan over uw wensen in geval van een ernstige ziekte, evenals uw standpunt over orgaan- en weefseldonatie. Houd er rekening mee dat als uw familie uw wensen kent, ze beter voorbereid zijn om beslissingen te nemen in moeilijke tijden, en u kunt er zeker van zijn dat u hen de duidelijkheid geeft die ze nodig hebben om te handelen.

Waardig leven betekent ook weten hoe je wilt vertrekken.

Facebook, YouTube, Instagram en TikTok: @DraYeusviFlores; website: www.drayeus.com [email protected]